M.S. 107 yılı civarında İzmir Kilisesi’nin başında genç episkopos Aziz Polikarp vardır ve kendisine gelen büyük episkopos Antakyalı İgnatius’u kabul eder. İgnatius, zincire vurulmuş bir şekilde Roma’ya götürülmektedir ve orada Hrisiyanlığa düşman olan imparator tarafından din şehidi edilecektir. M.S. 156 yılında da Aziz Yuhanna’nın öğrencisi olan Aziz Polikarp uzun bir episkoposluk ve kutsal bir hayat sonucunda, Hristiyanlara zulmeden yönetim tarafından Kadifekale yakınlarında yakılarak din şehidi olacaktır. İzmir Latin Katolik Kilisesi Episkoposluğu ünvanı uzun yıllar boyunca (14. ve 17. yüzyıllar arası) sadece simgesel bir ünvan olarak devam etti ve İzmir’de fiilen bir episkopos yoktu. Ancak 2 yüzyıl sonra (17. ile 19. yüzyıl arası) Papalık Temsilciliği (Vicariat Apostolique) oldu ve 1818 yılında Papa 7. Pius tarafından antik “havarisel kilise” ünvanına (Apostolatus Officium) yeniden kavuşturuldu ve İzmir Başepiskoposluğu’na dönüştü. Yıllar geçtikçe İzmir Katolik Cemaati, “Episkopos’un Kürsüsü” olabilecek bir kiliseye ihtiyaç duydu. Bu yer, episkoposun makamı ve ofisidir. Bir diyosezdeki, yani kilise bölgesindeki en önemli kilise, episkoposun kürsüsünün bulunduğu katedraldir. İzmir Kilisesi’nin tekrar başepiskoposluğa dönüşmesinden sonra başepiskopos, geçici olarak 18. yüzyılda inşa edilmiş ve Fransisken Minör Keşişler tarafından idare edilen Santa Maria Kilisesi’ni kullanmaya başladı. İzmir doğumlu olan Başepiskopos Mons. Antonio Mussabini 1857 yılında çok istediği katedrali inşa etmek için bir arsa satın aldı. Mons. Antonio Mussabini, İzmir’e Başepiskopos atanmadan önce İstanbul’da Vatikan Temsilciliği yapmıştı ve bu yüzden Sultan Abdülaziz Han ile yakın bir dostluğu vardı. Bu dostluk sayesinde Sultan katedralin inşa iznini vermekle yetmeyip, 11.000 altın para ile de bağışta bulunmuştu. İnşaata başlamak için tüm hazırlıkların tamamlandığı sırada Mons. Mussabini ansızın vefat etti ve Santa Maria Kilisesi’ne defnedildi. Yeni başepiskopos olan Mons. Vincenzo Spaccapietra, 1862 yılında temel attı ve ilk taşı kutsadı.
İnşaat 12 yıl sürdü ve İzmir Katolik Cemaati’nin cömert yardımları sayesinde tamamlanabildi. Bugün katedralin duvarlarında isimleri bulunan hayırseverler bugün dahi hatırlanıyor. 25 Mayıs 1874 yılında Mons. Spaccapietra katedrali kutsadı, ona İzmir Kilisesi’nin kurucusu ve havari olan Aziz Yuhanna’nın adını verdi. Bina neoklasik yapıda inşa edilmiştir. Kutlu Papa 9. Pius, merkezde bulunan büyük sunak masasını armağan etti. İzmir Kilisesi’nin bir evladı olan Aziz İreneus’un (İzmirli olup Aziz Polikarp’ın öğrencisidir) Hristiyanlığı götürdüğü Fransa’nın Lyon şehrindeki Hristiyanlar, İzmir’e olan teşekkürlerini belirtmek için İsa Mesih’in yürüdüğü haç yolundaki (Via Crucis) 14 olayı simgeleyen resimleri armağan etmişlerdir. Bu resimler 19. yüzyıl Fransız ekolünün nadide eserlerindendir. Kutlu Papa 9. Pius, Aziz Yuhanna Katedrali’ne “Papalık Bazilikası” ünvanı vermek istedi ve onu Papa’nın Roma’da kürsüsünün bulunduğu San Giovanni in Laterano Katedrali ile aynı seviyeye getirdi. İzleyen yıllar içerisinde katedral güzel resimler, mermer sunak masaları ve değerli heykellerle süslendi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.